sen geldin

 Yar hasretiyle cigerleri parca parca olmus bir asik, gónlúnde onun hayali, gozlerinde yas, gelip durmus masukunun kapisinda. Yuregini parmaklarinin ucuna latif bir eldiven gibi takip, yavasca calmis kapiyi, beklemeye koyulmus..
Arada sadece bir kapi varsa sevgiliye kavusmak icin, o kapinin onúnde bekleyenin resmini sozlúklerde hasret kelimesinin karsisina ilistiriverseler, hasretin ne oldugunu anlatmak icin kelimeye hacet kalmazdi.
Dúsúnsenize, birazdan kapi acilacak, o gorúnecek, ayaklarinin dibine atacak asik kendisini, siirler okuyacak, boynunu búkecek, susacak, anlatacak yoklugunun izdirabini. Aglayacak, sonra gozlerine, "her gúzelde seyrettiginiz o gúzel iste karsimizda" diyecek. 
Ay isigim ezber bilen gozler doyasiya seyredecek gúnesini, daha neler neler...
Uzun sozún kisasi, gonúl bin parcaya, her parca bin hayale bolúnmús., her hayal binlerce úmide... Asik perisan, asik mahzun ve nihayet icerden bir ses:
-Kim o?
Kavusmanin heyecani, hicranin azabiyla kapi onúnde asirlarca beklemekten esige donen asik, bekledigi sesi duyunca sevincle haykirmis:
-Ben geldim.
Iceriden bútún vuslat hayallerini yerle bir eyleyen sesi duyulmus sevgilinin:
-Gelen sen isen, var git, biraz daha yan oyle gel!
Bu cevap karsisinda asigin dustúgú hali sizin muhayyilenize birakiyor, "asik, aradaki tek engelin o kapi olmadigini kesin anlamistir" diye not dúsmekte fayda goruyorum.
Acildigi vakit sevgilisiyle kavusacagi umidiyle bekledigi kapidan, boynunu bukúp ahu figan eyleyerek donmek zorunda kalan asik, gollere vurur kendini. Ayagindaki nalindan gonlúndeki aska kadar, kendisine ait oldugunu zannettigi seylerin hicbirisinin aslinda kendisinin olmadigini anlar ilkin. "Ben" sozúnú unutmak icin masukunun ismini soyleye soyleye dolasirken golleri, kendisinin bir baskasi oldugunu hissetmeye baslar.
Bir seye sahip olmak icin ondan vazgecmek gerektigini idrak ettiginde, once ayaklarinin sevgilinin
ayaklarina ne kadar benzedigini fark eder, sonra gonlúnún sevgilinin gonlúne búrundugúnú. Kuslarin, rúzgarin, ayriligin, gecenin, kum tanelerinin, sessizligin ve en son her seyin sevgilisinin adini mirildanmakta oldugunu seyredince kendi adini unutur, her azasinin sevgiliye túrkúler yakan bir dil oldugunu anlayinca da, neyi unuttugunu hatirlamaz olur...
Yúzúnú yikamak icin egildigi suda sevgilisini gorúnce, kuslarin, gecenin, rúzgarin, ayriligin, kum tanelerinin, sessizligin ve her seyin birer damla oldugu o suyla yikar yúzúnú, dúser yollara...
Ayaksiz yúrúdúgú yollardan gecerek tekrar gelir dostun esigine. Elleri gogsúnde bagliyken calar kapiyi ve icerden bir ses gelir:
-Kim o?
Once góz olup seyrederken kapiyi, duydugu sesle beraber kulak kesilir bútún vúcudu, sonra dil olur , seslenir:
-Sen geldin...
Ve ardina kadar acilir kapilar...
Bu, aslinda masukun kendisine kavusmasinin hikáyesidir. Asikta kendisinden eser kaldigi múddetcfe vuslat mumkún degilse eger, aralanan kapinin arkasinda duran kapiyi calandan baskasi olamaz. Ben'i terk edebilen asik icin, degil kapi aradaki daglar, denizler bile ayrilik sebebi degildir. O kendisinden soyundukca sevgiliyi giyinmenin hazzini tatmistir. Zevklerini, isteklerini,umitlerini, hatta yuruyusunu, bakisini, konusmasini, te-bessúmunu bile sevgilininkilerle takas ederek baslamistir ise. Kendinde kendisinden eser kalmayincaya kadar devam etmistir bu alissiz gibi gorunen veris. ihsandan dogan ask diye bahsederler karsiligi olan asktan; ve ihsan bitince askinin da bitecegini anlatirlar. Bu ihsanin bir buse olmasiyla birkac koskle birkac huri olmasi arasinda hic bir fark yoktur.
Once kas olur, góz olur, sonra yirtilir perdeler senin túkendigin demde, senden geriye bir o kalir. Ask o zaman asktir. 
Mecnun'a adini sorduklarinda, Leyla, demis...
Nereden geliyorsun? Leyla... 
Acmisin? Leyla... 
Baska bir sey bilmez misin? Yine Leyla, hep Leyla... 
Marifet can icin sevgili aramakta degil, sevgili icin can tasimaktadir ve bútún sorularin cevaplari Leyla olmadan, mecnunluk sirrina Leyla kadar iraktadir cúmle Kayslar...
Satir arasi hikayeler kitabi
(Serdar Tuncer)