Yaradan sevdasi;Bunu anlatmak zor biraz.insanin kendinden öte birsey...sana senden daha yakin.kendinde bilmedigini bilen O...
Ne güzel Yaradanini tanimak.O'na kul olmak her daim yaninda caninda hissetmek...
ve O'nunla konusmak. evet O'nunla konusmak...
bu tuhaf gelebilir ama derdimizi sevincimizi anlatacak daha candan bir dost var midir?
bize bizden yakin olan...sah damarimizdan yakin olan...
zaten O'nunla her konusma dua dua dökülür dillerden...
belki çogu zaman en uzak oldugumuz ama bize en yakin olan...
Rabbim bizi O'nun sevdasindan ayirmasin...
her geçen gün O'nu daha da iyi anlayip kul olabilme bilincine erdirsin insAllah...
zaten O'na sevdali olan istediklerinden de gocunmaz.
insan sevdigi birsey isteyince zoruna gider mi hiç? seve seve yapar,
hatta istediginden de fazlasini yapmaya çabalar.
demek ki tam sevdali olamiyoruz:(( Yaradanimiza karsi ki zorumuza gidiyor ibadetler.
insAllah, Rabbim tam husuyla O'na yönelmeyi gerçek sevdali olabilme güzelligini
bize yasatsin...Amin.
fani sevgisine gelince;
gerçek sevgi;kendini unutup onun mutluluguyla mutlu olabilmektir.
gerçek sevgi;sevdiginden ayri olsanda acisini içine gömüp,
ona sikintilarinda yol göstermektir.çünkü gerçek sevgi,
karsisindakinin mutluluguyla mutlu olabilme sanati degil mi?
kendi acilar içinde kahrolsa da o mutlu diye onun adina mutlu olur.
acisini içine gömmek ne derece zor olsa da sevdigi ugruna yapar bunu.
çünkü sevgi fedakarlik ister.
kendinden vazgeçmedir,onda kendini bulmadir.hala ben diyorsan,
ille de benimle olsun diyorsan gerçekten sevmiyor nefsin için
seviyorsun demektir.kendinden geçip(kendini unutup) onun iyiligini
mutlulugunu düsünebiliyorsa ve buna raziysa gerçekten seviyordur.
herseye ragmen ona mutlu olsun,gönlündeki gerçeklessin diye
dua edebiliyorsa nefsine agir gelsede,iste gerçek sevgi budur...
Mevla dileyenlere nasip etsin insAllah...
aslinda gerçek dostluk da burdan geçiyor.
kendinden daha iyi olmasini isteyebiliyorsan dostsun.
onun iyiligi ve mutlulugu için dualarda unutmuyorsan gerçek dostsun.
mutluluguyla mutlu olup
üzüntüsüyle kahrolabiliyorsan.mutlu zamanlarinda yaninda olmasan da
kendini geri çeksende asil kötü aci gününde kimse yaninda degilken
sen oradaysan iste gerçek dostsun.sikintilarina kaprislerine
katlanabiliyor gocunmuyorsan,kizmiyor ya da kizamiyorsan gerçek dostsun.
dost musun?
Öyleyse canin canimdir...
Aynan olmaliyim...
Yüzüne söyleyebilmeliyim her seyi...
Hem sakinmadan, mertçe...
Hani bilirsin, esirgemem lâfimi,
Ne sekil gelirse, öylece...
Hazirim tüm içtenligimle konusmaya, ama,
Seni de dupduru isterim karsimda...
Dostsan,
Gözlerimin içine baka baka yaka silk benden!
Arkamdan sikayetlenme!
Yigit ol! Gerekirse yigitçe azarla, çekinme!
Lâf degil, icraat beklerim senden!
Öyle bak ki, hislerini görebileyim...
Öyle hisset ki, güvenle bakabileyim...
Sevmem, ölenin ardindan agit yakmayi!
Dil dönerken söylenmeli her sey...
Kulak duyarken
anlatilmali...
Göz bakarken bakmaliyim sana...
Can sag iken sarilmali...
Keskelere meydan vermemeli hayatin,
Pismanliklarla yogrulmamali....
Hayir!
Dirime selâm vermeyen,
Ölüme de fazla yaklasmasin!
Dostsan, ölmemi bekleme!
Hakliysam, yasarken savun beni!
Yasarken yanimda ol!
Inanmissan bana, kimse çevirmesin seni yolundan!
Ve inanmamissan, sakin rol yapma!
Her söyledigimi onaylaman sart degil...
Her yaptigimi begenmen de gerekmez...
Dostsan, rahatça elestir, fikrini rahatça söyle, sikilma!
Yadirgayabilirsin beni,
Ve ben de seni tuhaf bulursam sasirma...
Kandirmani aslâ kabul edemem!
Her dedigini, her yaptigini hos görürüm, ama,
Beni, bana sormadan yargilama!
Her yedigimiz ayni olmaz belki,
Her dakikamiz birlikte geçmez...
Her güldügünde gülmeyi
garanti edemesem de,
Agladiginda seninle birlikte oturup aglarim...
Belki her çagirdiginda gelemem fakat,
Derdine ortak ararsan, kosarim...
Ben de herkes gibi insanim elbet,
Ne göklere çikar beni, ne de yerin dibine sok!
Senin isin bu degil!
Benim zaten bir yerim var herkes gibi yer ile gök arasinda...
Dostsan,
Küçümsemeden, küfretmeden,
Sevgiyle, saygiyla ve huzurla gel sokagima...
Dinlenmek istediginde, hiç düsünme, sana özel bir limanim,
ama...
Yoruldugum zamanlarda,
Diledigimce siginabilmeliyim koylarina...
Seni bir çocuk kadar saf sevebilirim
Ve bir deli kadar art niyetsiz...
Ugruna seve seve hesabi sasiririm...
Görmezden gelebilirim yanlislarini...
Baskalari enayilik sayabilir,
Baskalari akilsizligima yorabilir,
Bunlari dert bile etmem, ama,
Sen, aslinda aptal
olmadigimi,
Her an, tekrar tekrar hatirla!
Ve sakin beni aptal yerine koymaya kalkisma!
Seviyorsan, cimrilik etme, söyle!
Muhabbeti varken, yokmus gibi yapanla,
Hiç sevmedigi halde, yilisip durana sinir olurum!
Neyse, o olmali insan...
Kendisi olmaktan korkmamali!
Kendisi olmaktan kaçmamali!
Bil ki, sensin diye seni birakmam, ama,
Ben oldugum için birakirsan beni,
Yas da tutmam arkandan!
Bedel mi?
Ödemeyeceksen çikma yola!
Içten pazarlik edersen, ancak kendine edersin...
Kendince küser barisir, kendi kendini yersin!
Dostsan, mevsimince yag...
Kissan kar ol, güzsen yagmur...
Soguguna, sicagina, esip savurmana itiraz etmem,
Senden, ille de bahar olmani beklemem, ama,
Dayanmalisin en siddetli firtinalarima...
Belki de çok geldi bunca talep...
Bana karsi hiçbir mecburiyetin yok,
korkma...
Sana fazla geldigim ilk anda,
Arkana hiç bakmadan, dönüp gidebilirsin...
Geçip gidebilirsin,borçluluk hissetmeden...
Mutlaka bir açiklama da beklemem senden, ama,
Gitmeye davranirsam bir gün,
Sen de karsimda set olma!
Dost musun?
Öyleyse, canin canimdir,
Yoluna bas koymaya hazirim ya,
Basini da yollarimda isterim, unutma!
alinti
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder